In dit nummer:

”Kom naar de meest bijzondere dierentuin van Nederland”. Met deze zin begon de prospectus van het Twents Techniek Museum HEIM, welke huis aan huis verspreid was.

De pers had er eind vorig jaar de nodige aandacht aan gegeven, hetgeen mij dan ook prikkelde om ook eens een kijkje te nemen. Het was meteen raak bij aankomst die zaterdagmiddag: een lange dubbele rij stond buiten te wachten om binnengelaten te worden. Eenmaal binnen werd men doorverwezen naar de 1e verdieping. Deze werd nagenoeg geheel ingenomen door de tentoonstelling, welke overzichtelijk was opgebouwd. Het was tevens een kleurrijk geheel. Over een grote lengte welke door meerdere individuele vertrekken over de verdieping slingerde, waren de robotdieren opgesteld. Zij waren extreem vergroot om een zo goed mogelijk inzicht te krijgen hoe alles in elkaar zat en functioneerde. Bij elke opstelling stond een informatiepaneel, waarop de nodige gegevens over de betreffende opstelling was te zien. Bij de receptie kon men vooral voor de kinderen een routebeschrijving krijgen met daarop de nodige foto’s en vragen met interactieve achtergrond. Tevens werd men op deze manier gewezen op specifieke bijzonderheden ten aanzien van bewegingsystemen en andere specifieke eigenschappen.

Als eerste stond het bovenste gedeelte van een giraffe opgesteld als een soort welkom. Als humoristisch detail waren in de oorschelpen microfoons geplaatst als gehoororgaan. Vervolgens kwam men in de eigenlijke expositieruimte en werd aandacht geschonken aan een vleermuis van uitzonderlijk formaat. Vervolgens was een opstelling van een reuzenpijlinktvis, die de aandacht trok. Grote flexibele buizen met bekleding gaven de grijparmen weer, terwijl het lijf een samenstelling was van een ingenieus mechanisme. Bij de meeste dieren werd de slokdarm weergegeven door wederom een flexibele buis om als een soort lichtslang het voedseltransport te symboliseren. Hierna kreeg de kameleon veel aandacht. Naast de mogelijkheid de robot te laten bewegen kon men ook hem van kleur laten veranderen. Dit gebeurde allemaal elektronisch. Om het de kinderen begrijpelijk te maken waren er twee panelen met gevlekte achtergrond met ieders hun eigen kleur. De kinderen konden een soort mantel aantrekken die hetzelfde patroon en kleur hadden. Door nu voor het betreffende paneel te gaan staan, kon men het gevolg van de juiste schutkleur t.a.v. de achtergrond ondervinden.

Ook het vangen van insecten met een tong, die in 1 seconde een snelheid van 500 m/sec kan bereiken, werd toegelicht. Hierna was de sprinkhaan aan de beurt. Hier werd vooral aandacht besteed aan de veerkrachtige structuur van dit dier. Ook de kleurcamouflage viel op. In een soort werkhoek werd getoond hoe het monteren van robotdieren in zijn werk ging. Tevens kon men inzicht krijgen in deze ruimte hoe hydraulische systemen werken. Dit werd veel gebruikt bij het bewegen van elektronisch aangestuurde onderdelen van de robotdieren. Verderop was een vogelbekdier als robot uitgebeeld. Vermoedelijk door het enigszins onbekendheid van dit dier was hier weinig aandacht voor. Misschien ook door het feit dat daarnaast als laatste robotdier de alom bekende huisvlieg stond opgesteld. Om een idee te geven van de vergroting: de robotvlieg had een lengte van ±160 cm. Met speciale ”kleefplaten” aan handen en voeten konden de kinderen een idee krijgen hoe een vlieg over muren en plafonds lopen.

Om de kinderen nog even goed in beweging te krijgen was er aan het einde van de route een schildpaddenracebaan gemaakt. Op handen en voeten konden zij per 2-tal een kort parcours afleggen. Maandag 7 januari en meerdere dagen daarna werd de tentoonstelling gedemonteerd om door te verhuizen naar Turkije. Het was een imposante expositie, vandaar dat ik er toch ook in ons Bulletin hier aandacht aan wilde schenken.

St. HBH – alaaf…..!!

Nu is dit natuurlijk niet een kreet die bij onze stichting hoort. Maar soms zijn er omstandigheden, waarbij wij graag uitzondering maken.

Wat was n.l. het geval? Jan Wessels, een zeer bekende uit het brandweerverleden van Hengelo is tevens een zeer gedreven carnavalsvierder. Hij is al een paar keer Prins Carnaval en adjudant geweest bij de Hengelose carnavalsvereniging ”de Weidemennekes”. Ook doet Jan al jaren mee als eenling bij de Hengelose carnavalsoptocht. Dit jaar had hij een zeer ludiek item. Een item waar wij als stichting HBH ons heel goed in konden vinden. Hij had n.l. met twee collega’s een carnavalswagen met aanhanger gemaakt waar de vervlogen industrie van Hengelo op uitgebeeld werd. Het motto luidde: ”Woar bint ze toch allemoal bleem’n”.

De voorste wagen was voorzien van een draaiende reclamezuil met daarop alle logo’s van de fabrieken, welke Hengelo in de gloriejaren van de industrie bezat. Een greep hierin: Stork, Dikkers, Heemaf, Hazemeyer, KNKS en natuurlijk de Hengelose Bierbrouwerij. Daarnaast stond een replica van het voormalige KNKS-fabrieksgebouw met de watertoren en de schoorsteen, welke op de hoek van de Industriestraat met de Lansinkesweg stond (het huidige pand van de Lansinkveste). De zijkant was afgezet met bekleedde panelen met daarop ook weer logo’s en andere afbeeldingen welke betrekking hadden op de vervlogen industrie. Achter deze hoofdwagen was een tweede, kleinere, wagen gekoppeld. Hierop stond een kopie van het Twents Techniek Museum HEIM. Een pijl boven dit gebouw gaf aan dat hier de industrieën terug te vinden zijn. Voor de buitenstaander stond vermeld dat in dit museum zalen zijn ingeruimd met een samenvatting van de Hengelose industrie uit vervlogen jaren. Nu klinkt dit allemaal dramatisch, maar het zei ook gesteld dat veel bedrijven zijn samengevoegd tot nieuwe industrie. Een voorbeeld hiervan is Hazemeyer. Dit alles moest natuurlijk ook in de carnavalsoptocht voortgetrokken worden. En hierin zat nu de taak van onze antieke brandweerwagen Ford Thames. Deze oldtimer heeft vroeger dienst gedaan bij de bedrijfsbrandweer van Stork. Het lag dus voor de hand dat Jan Wessels op deze gedachte kwam. Normaal gesproken vinden wij dat wij niet direct in de sfeer van carnaval horen, ondanks het feit dat wij het carnaval als zodanig een warm hart toedragen. Maar voor deze combinatie hebben wij graag een uitzondering gemaakt.

In de Weemenstraat ontstond nog enige hilariteit doordat de sirene, welke af en toe in bedrijf gezet werd, luidkeels bleef doorloeien. De schakelaar was vast gaan zitten. Met de nodig kunst en vliegwerk dook Jan Leeftink onder het dashboard en maakte de bedrading los. Zowel Jan als Freddy Westerhof (die chauffeerde) haalde opgelucht adem. Het publiek kon het lawaai wel waarderen, gezien het applaus waarop de cabinebemanning werd getrakteerd. Gelukkig maar !! Uiteindelijk won deze combinatie de Lambertusbeker.

Jaarvergadering st. HBH.

Maandagavond 25-02-2008 was het weer zover: de jaarvergadering van onze stichting. Er was een goede opkomst en het zou in een goede sfeer verlopen. Voorzitter Theo Fortgens opende om 20.00 uur de vergadering en heette iedereen welkom. Buiten de reguliere agendapunten werden er ook de nodige interessante meedelingen gedaan.

Rinus Zweerink deelde mee dat de inventaris (o.a. expositiematerieel) van onze stichting d.m.v. een speciaal inventarisatiesysteem vastgelegd wordt via het Muveron onder auspiciën van stichting Oald Hengel. Ook de andere verzamelaars binnen het Muveron kunnen hier gebruik van maken. Uiteindelijk komt het hele overzicht, gekoppeld met foto’s, op het Internet en is voor het publiek toegankelijk. Verder worden dezelfde verzamelaars doorgelicht via een bureau in opdracht van de Gemeentelijke Cultuurafdeling Hengelo om te beoordelen of de verzameling interessant is voor Hengelo. Met beide instellingen heeft ons bestuur al een gesprek gehad. U zult hier nog meer over lezen in ons Bulletin. Jan Stubbe gaf als voorzitter van het Muveron nog enkele aanvullende informatie. Verder werd aandacht gegeven aan de financiële situatie van onze stichting. Door ziekte van Hijmen v.d. Zalm werd een en ander toegelicht door Freddy Westerhof. Mede door het aantrekken van sponsoren konden het afgelopen jaar de nodige activiteiten plaatsvinden. Belangrijk hierin was het renoveren van de antieke hefboombrandspuit uit 1862. Tevens staat er nog en houten antieke ladderwagen te wachten op renovatie. Joop Dekker gaf hierin de nodige bijbehorende informatie.

Vervolgens gaf Henk Haartman een overzicht van de actiepunten van het afgelopen stichtingsjaar. Ook de activiteiten, welke dit jaar al op het programma staan, werden vermeld. Hiertoe behoren o.a. onze deelname aan de Hengelose carnavalsoptocht (zie verslag hier boven) en onze deelname aan de Ballooning 2008 in augustus. Verder wordt weer deelgenomen aan een expositieweekend in het Twents Techniek Museum HEIM in november 2008. Hij besloot met iedere deelnemer te bedanken voor hun inzet. Tijdens de rondvraag overhandigde Jan Stubbe onze voorzitter Theo Fortgens een documentatieboek over de geschiedenis van de bedrijfsbrandweer Stork. Het zag er goed verzorgd uit met vele foto’s. Tevens gaf hij een CD met gedigitaliseerde dia’s uit vroegere jaren. St. HBH heeft hiervan ±2500 exemplaren in het archief. Met een speciaal apparaat worden deze momenteel door hem omgezet naar digitale foto’s. De eerste 800 stuks heeft hij nu verwerkt en deze zijn van goede kwaliteit voorzover het origineel dit ook is. Hierna sloot de voorzitter de vergadering, waarna iedereen in de gelegenheid werd gesteld ons centrale magazijn te bezoeken. Na terugkomst in de vergaderzaal stond een hapje en een drankje gereed en werd het fotojaaroverzicht op het scherm gepresenteerd.